Buscando a orixe de CSIF irémonos ao 24 de xaneiro de 1978, cando a Confederación Sindical de Funcionarios (CSF) é recoñecida oficialmente. Actualmente, a Central Sindical Independente e de Funcionarios (CSIF) é a Organización resultante do proceso de converxencia de opcións sindicais independentes, profesionais e non aliñadas ideoloxicamente.
Coa promulgación da Lei 29/1975 que implanta un sistema de representacións nos Órganos de MUFACE, as distintas Asociacións Profesionais se interesan por constituír unha Central Sindical que aglutinase a todos os independentes do mundo sindical español. O 29 de decembro de 1977, os representantes de 24 Asociacións e unha Federación reúnense e constitúen unha Organización Sindical e asinan a acta de constitución da Confederación Sindical de Funcionarios (C.S.F.). O seu recoñecemento oficial prodúcese, como dixemos, o 24 de Xaneiro de 1.978. Que queda inscrita na Dirección Xeral da Función Pública.
Ao longo da nosa existencia podemos diferenciar 4 etapas:
1ª Confederación Sindical de Funcionarios (CSF). 1977-1979.
2ª Confederación Sindical Independente de Funcionarios (CSIF). 1979-1991
3ª Confederación de Sindicatos Independentes e Sindical de Funcionarios (CSI-CSIF). 1991-2000.
4ª Central Sindical Independente e de Funcionarios (CSI-CSIF). Marzo 2000- actualidade.
Desde o seu inicio, ata o Congreso de Unificación de 4 e 5 de xuño de 1979, a Confederación xa se define como «neutral politicamente, profesional, democrática e independente«, ten boa acollida entre as asociacións independentes, gáñanse as primeiras eleccións sindicais na Función Pública (1978), tendo, desde entón, a condición de representativos en todos os ámbitos das Administracións Públicas en España.
O primeiro presidente, Andrés Borderías Martín, é elixido na Asemblea Xeral o 25/10/1978 e o seu mandato chega ata 1986; sucédenlle José Luís Alemany (1986-1993), Antonio Currais (1993-1995), Domingo Fernández (1995-2011) e Miguel Borra (desde 2011).
Podemos dicir que a actual etapa (Central Sindical Independente e de Funcionarios) iníciase co Congreso de Valencia (29 febreiro, 1 e 2 marzo de 2000) e inaugura un novo período no que debemos potenciar e desenvolver o noso modelo sindical.
Sinalamos algunhas novidades que supuxo este Congreso:
- Cambio de denominación, non de siglas.
- Modernización da nosa normativa que potencia a Acción Sindical e a nosa capacidade de Negociación.
- Adecuación da estrutura organizativa, funcional do Sindicato á estrutura territorial de España, con establecemento de Unións Autonómicas con capacidade de obrar, capacidade de xestión económica,patrimonial e administrativa.
- Propicia e aumenta a participación democrática nos Congresos, mediante un dobre coubo de compromisarios en función da afiliación e representatividade
- Mellora a organización sectorial, diferenciando tres tipos de Sectores, en función do seu ámbito de negociación.
- Facilita a Unión con outros Grupos independentes.
- Crea estatutariamente Zonas Comarcais e Insulares
Hoxe, ademais de ser un dos Sindicatos máis representativos na Administración Pública de España, temos unha presenza constante e representativa dentro dos foros europeos e ata no mundial, participando activamente e formando parte dos órganos de Goberno de EUROFEDOP, CESI, INFEDOP, CSME e CMT, entre outros.
Podemos asegurar e proclamar, con lexítimo orgullo, que sempre nos mantivemos fieis aos principios fundacionais, e a nosa aposta por implantar, practicar, unir e defender o «SINDICALISMO, PROFESIONAL E INDEPENDENTE«.